βωστρώ

βωστρῶ (-έω) (Α)

φωνάζω, καλώ κάποιον (συνήθως για να με βοηθήσει).

[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για εκφραστικό σχηματισμό από βω- < βοάω, -ώ*, με συναίρεση (πρβλ. ελαστρέω, -ώ του ελαύνω, καλιστρέω, -ώ του καλώ) και ονοματικό επίθημα -τερ- / -τρο-].